Gedurende de Tweede Wereldoorlog woonden aan de Enkweg 15 G.J. (Gerrit Jan) Sonderlo en zijn vrouw J.E. (Johanna Everdina) Sonderlo-Boland. Hij was toen gepensioneerd rijksveldwachter.
In 1901 werd hij benoemd tot rijksveldwachter in Zelhem. Hij is in verschillende steden/dorpen werkzaam geweest, o.a. in Oosterbeek, Druten en Groenlo. Na een opmerkelijk staat van dienst is meneer Sonderlo in 1926 als brigadier-majoor der Rijksveldwacht met pensioen gegaan. Door H.M. de Koningin werd hem de zilveren eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau verleend. Gezien de kranten berichten was het een gewaardeerde aimabele man.
Volgens de adresboeken woonden meneer en mevrouw Sonderlo in ieder geval vanaf 1934 aan de Enkweg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de bewoners van de Enkweg het nodige leed meegemaakt. Van de heer Sonderlo is een brief bewaard gebleven, die hij schreef aan zijn zoon Willem in 1944. De brief is ter beschikking gesteld door Aӓron Sikkink. Gerrit Jan Sonderlo was zijn overgrootvader.
Na een ernstige ziekte is hij, een half jaar na de brief, in mei 1945 overleden. Zijn vrouw overleefde hem nog vele jaren, zij stierf in 1958.
Velp, 10 September 1944
Beste W & A,
"Het is drie uur in de middag en ik heb mijn middag dutje uit, 3 sept j.l. gezien dat het jullie drieën naar wensen gaat. Nu wij nog en gelukkig ook niets te klagen met deze benauwde toestand.
Dus Willem je bent weer aan 't werk na een maand vakantie, en niet eens je ouders kunnen bezoeken want 't reizen per spoorreis word dagelijks gevaarlijker. Hier worden nu alle dagen de spoortrein beschoten. Van morgen nog, er is een vliegtuig omlaag geschoten en in 't dorp de kerkallee op een huis gevallen en ingestort waarbij doden zijn te betreuren. Het buldert nu ook meer geregeld in de lucht. Wat staat ons eerstdaags nog wel voor de deur? Het is hier alle dagen een groote doortocht van Duitsche troepen, zoo men zegt, komen deze van Frankrijk.
Het word er met 't eten ook niet beter op, er is geen trein vervoer, postpakketten en telegram verkeer alles is hier stopgezet. Het is maar te hopen dat dit maar van korten duur is.
Wij hebben een dag geen melk gehad, de menschen durfden niet met een auto, paard of fiets op de weg te komen, of dezen door de Duitschers in beslag genomen. Ik ben de vorige week erg druk geweest met den tabak, ik heb 't voornaamste blad op zolder te drogen te hangen, als ik 't bekijk is de oogst niet minder als vorig jaar. Lieve Willem maar hopen dat die oorlog spoedig is afgelopen. Je kunt met vader nog wel een pijpje opsteken. Het is maar goed dat je Kokkie opgeruimd hebt en in dezen dagen tijd ook een kostganger minder. Gelukkig dat de kleine Anneke zo groeit, die neemt ruimschoots de plaats van Kokkie in. Op de 28ste gaat de huishoudster weer vertrekken, zij heeft aan anderen gezegd dat zij geen schik meer heeft want zij moet rusten, ze had het aan de nieren.
Zondag 3 Sept j.l. hebben ze hier 't vliegveld gebombardeerd alles rinkelde hier en word niet meer hersteld, zoo men zegt.
Het beste toegewenscht. De vele groeten ook namens moeders en van je vader."
GJ Sonderlo
Enkweg 15
Velp